Sen Ne Güzelsin Ey Kavgamızın Şehri!

...
sen ne güzelsin ey kavgamızın şehri
ve uzaklardan seni düşündüğüm bugünlerde

bakışlarımda akşam karanlığın

...

et tereyağı şeker

padişahın üç oğludur kenar mahallelerinde

yumurta masalıyla büyütülür çocukların

hürriyet yok

ekmek yok

hak yok

kolların ardından bağlandı

kesildi yolbaşların

haramilerin gayrısına yaşamak yok

almış dizginleri eline

bir avuç vurguncu müteahhit toprak ağası

onların kemik yalayan dostları

onların sazı cazı villası doktoru dişçisi

ve sen esnaf sen söyle sen memur sen entellektüel

ve sen

ve sen haktan bahseden ortaköyün cibalinin işçisi

seni öldürürler

seni sürerler

buhranlar senin sırtından geçiştirilir

ipek şiltelerin istakozların

ve ahmak selâmeti için

hakkında idam hükümleri verilir

haktan bahseden namuslu insanları

yağmurlu bir mart akşamı topladılar

karanlık mahzenlerinde şehrin

cellatlara gün doğdu

kardeşlerin acısıyla yanan bir çift gözün vardır

bir kalem yazın vardır

dudaklarını yakan bir çift sözün vardır

söylenmez

haramiler kesmiş sokak başlarını

polisin kırbacı celladın ipi spikerin çenesi baskı makinesi

haramilerin elinde

ve mahzenlerinde insanlar bekler

gönüllerinde kavga gönüllerinde zafer

bebeklerin hasreti içlerinde gömülü

can yoldaşlar saklıdır mahzenlerinde

boşuna çekilmedi bunca acılar

bulutların ardında damla damla sesler

gülen çehreleri ve cesaretleriyle

arkadaşlar çıktı karşıma

dindi şakaklarımın ağrısı

...

boşuna çekilmedi bunca acılar

bekle bizi

...

bekle zafer şarkılarıyla caddelerinden geçişimizi

bekle dinamiti tarihin

bekle yumruklarımız

haramilerin saltanıtını yıksın

bekle o günler gelsin bekle

sen bize lâyıksın.

Vedat Türkali